ROZPORZĄDZENIE NR 4/06
WOJEWODY PODLASKIEGO
z dnia 31 sierpnia 2006 r.
w sprawie Suwalskiego Parku Krajobrazowego
Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Suwalski Park Krajobrazowy, zwany dalej „Parkiem”, jest położony w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim na terenie gmin: Jeleniewo, Przerośl, Rutka – Tartak, Wiżajny. Park obejmuje obszar o powierzchni 6.284,00 ha.
2. Opis przebiegu granic Parku określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 2. 1. Na obszarach graniczących z Parkiem wyznaczona jest otulina o powierzchni 8.617,00 ha., obejmująca tereny położone w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim na terenie gmin: Jeleniewo, Przerośl, Rutka - Tartak, Wiżajny. Otulina zabezpiecza Park przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych.
2. Opis przebiegu granic otuliny określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 3. 1. Przebieg granic Parku i otuliny określają mapy topograficzne w skali 1:50000, stanowiące załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia.
2. Szczegółowy przebieg granic Parku i otuliny przedstawiony jest na mapach topograficznych w skali 1:25000, dostępnych w Wydziale Środowiska i Rolnictwa Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku oraz w siedzibie Parku w Malesowiźnie.
§ 4. Ustala się następujące szczególne cele ochrony Parku:
1) ze względu na wartości przyrodnicze:
a) zachowanie unikatowego, młodoglacjalnego krajobrazu Północnej Suwalszczyzny w postaci licznie występujących moren czołowych i dennych, rynien i dolin rzeczno – jeziornych, głazów narzutowych,
b) zachowanie ekosystemów wodnych, w tym Jeziora Hańcza – najgłębszego jeziora w Polsce,
c) zachowanie chronionych i rzadkich gatunków zwierząt i roślin związanych z siedliskami charakterystycznymi dla Parku;
2) ze względu na wartości historyczne i kulturowe:
a) ochrona tożsamości kulturowej obszaru,
b) ochrona zasobów dziedzictwa kulturowego,
c) odtwarzanie i ożywianie lokalnych tradycji;
3) ze względu na walory krajobrazowe:
a) zachowanie i ochrona zespołów krajobrazu otwartego, stanowiącego walor wizualny współistnienia gospodarki człowieka z naturalnymi elementami środowiska,
b) ochrona struktur geomorfologicznych,
c) przywracanie obszarom o krajobrazie niekorzystnie przekształconym ich potencjalnych walorów krajobrazowych i przyrodniczych,
d) utrzymanie charakterystycznych typów zabudowy.
§ 5. 1. Na terenie Parku wprowadza się następujące zakazy:
1) umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności w ramach racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej, rybackiej i łowieckiej;
2) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych;
3) pozyskiwania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów;
4) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym, przeciwosuwiskowym lub budową, odbudową, utrzymaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych;
5) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody lub racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej;
6) budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej;
7) likwidowania, zasypywania i przekształcania zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno – błotnych;
8) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów;
9) prowadzenia chowu i hodowli zwierząt metodą bezściółkową;
10) utrzymywania otwartych rowów ściekowych i zbiorników ściekowych;
11) organizowania rajdów motorowych i samochodowych;
12) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego na otwartych zbiornikach wodnych.
2. Zakazy określone w ust. 1 pkt 3 i 4 nie dotyczą części Parku, na którym położone są złoża kopalin:
1) udokumentowane do dnia 31 lipca 2006 r., których dokumentacje zostały zatwierdzone przez właściwy organ administracji geologicznej;
2) udokumentowane na podstawie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie, udzielonych do dnia 31 lipca 2006 r;
3) udokumentowane na podstawie informacji geologicznych zawartych w dokumentacjach sporządzonych i zatwierdzonych przez właściwy organ administracji geologicznej do dnia 31 lipca 2006 r.
3. Zakaz określony w ust. 1 pkt 6 nie dotyczy części Parku, stanowiących:
1) tereny, na których obowiązują miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub plan ochrony Parku przewiduje inaczej;
2) tereny, które były przeznaczone na cele zabudowy w planach zagospodarowania przestrzennego uchwalonych przed dniem 1 stycznia 1995 r., które utraciły moc z dniem 31 grudnia 2003 r.
4. Zakaz określony w ust. 1 pkt 9 nie dotyczy gospodarstw położonych w Parku, w których wprowadzono chów i hodowlę zwierząt metodą bezściółkową przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.
§ 6. Rozporzadzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia[1].
WOJEWODA PODLASKI
/-/ Jan Dobrzyński
UZASADNIENIE
Suwalski Park Krajobrazowy został utworzony uchwałą Nr III/14/76 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Suwałkach z dnia 12 stycznia 1976 roku w sprawie utworzenia Suwalskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. WRN Nr 1, poz. 3). Zostały w nim przedstawione: granice parku i otuliny, ich powierzchnie, zakazy, nakazy oraz ograniczenia.
Kolejny akt prawny, to rozporządzenie Nr 32/02 Wojewody Podlaskiego z dnia 15 października 2002 r. w sprawie Suwalskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Podl. Nr 53, poz. 1171). Zostały w nim zmienione zakazy dotyczące obszaru parku, dostosowane do obowiązującej wówczas ustawy o ochronie przyrody.
Z dniem 1 maja 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880) i z tym też dniem straciła moc ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079, z późn. zm.). Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, park krajobrazowy (oraz inne formy ochrony przyrody) utworzone przed dniem wejścia w życie wyżej wymienionej ustawy stają się formami ochrony przyrody w rozumieniu tej ustawy. Jednocześnie w art. 17 ust. 1 zostały określone nowe zakazy, które mogą być wprowadzone w drodze rozporządzenia wojewody na obszarze parku krajobrazowego.
Wydanie niniejszego rozporządzenia w sprawie Suwalskiego Parku Krajobrazowego wynika z konieczności dostosowania aktu prawnego w sprawie Parku do ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy w rozporządzeniu podano nazwę, obszar, przebieg granic parku i otuliny, szczególne cele ochrony oraz zakazy.
Zakazy zamieszczone w § 5 rozporządzenia zostały wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody. Wybrano te, które są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej ochrony tego obszaru, dostosowane do warunków terenowych i celów utworzenia Parku.
Art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody dopuszcza ustalenie dla części parku zakazów odmiennych (wybranych spośród wymienionych w art. 17 ust. 1 tej ustawy) niż dla całego parku.
Korzystając z tego zapisu ustawowego przyjęto zasadę, że niektóre tereny o udokumentowanych złożach kopalin zostaną wyłączone z zakazu pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, minerałów.
Podobnie zakaz budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej nie będzie obowiązywał na terenach, dla których obowiązują miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub plan ochrony Parku przewiduje inaczej.
Również zakaz chowu i hodowli zwierząt metoda bezściółkową, nie będzie obowiązywał w gospodarstwach, które wprowadziły tę metodę przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.
Odstępstwa umożliwiają zrównoważony rozwój tego obszaru i jednocześnie nie wywierają negatywnego wpływu na walory przyrodnicze Parku.
Niniejsze rozporządzenie nie wprowadza zmian granic Parku, zatem nie było konieczności przeprowadzenia konsultacji z samorządami.
Wejście w życie przedmiotowego rozporządzenia nie pociąga za sobą skutków finansowych.
[1]Suwalski Park Krajobrazowy został utworzony uchwałą Nr III/14/76 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Suwałkach z dnia 12 stycznia 1976 r. w sprawie utworzenia Suwalskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. WRN Nr 1, poz. 3). Niniejsze rozporzadzenie było poprzedzone rozporządzeniem Nr 32/02 Wojewody Podlaskiego z dnia 15 października 2002 r. w sprawie Suwalskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Podl. Nr 53, poz. 1171), które na podstawie art. 157 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, z tym że na podstawie art. 153 tejże ustawy park krajobrazowy utworzony przed wejściem w życie ustawy stał się parkiem krajobrazowym w rozumieniu tej ustawy.