WOJEWODA PODLASKI
15-213 Białystok, ul. Mickiewicza 3
Białystok, 25 lutego
2005r.
PN.II.0911 - 12 /05
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE
Na podstawie art. 91 ust. 1
ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz. U. z
2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113,
poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717
i Nr 162, poz. 1568/
stwierdzam
nieważność
§ 25 uchwały Nr XXXV/403/05 Rady
Miejskiej Białegostoku z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego części osiedla Pieczurki
w Białymstoku /rejon ul. Św.Józefa/.
U Z A S A D N I E N I E
Dnia 24 stycznia 2005 roku Rada
Miejska Białegostoku podjęła uchwałę Nr XXXV/403/05 w sprawie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego części osiedla Pieczurki
w Białymstoku /rejon ul.Św.Józefa/.
W
dniu 31 stycznia 2005 roku powyższa uchwała wpłynęła do Podlaskiego Urzędu
Wojewódzkiego w Białymstoku.
Przeprowadzona
analiza wykazała, iż zapis § 25 tej uchwały został podjęty z naruszeniem prawa, w związku
z czym w dniu 7 lutego 2005 roku wszczęte zostało postępowanie nadzorcze w
sprawie stwierdzenia jego nieważności.
Rada Miejska Białegostoku w
zapisie tym ustaliła
stawkę procentową służącą naliczeniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu
wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu dla całego terenu objętego
planem - w wysokości 0% /słownie: zero procent/.
Powyższy zapis dotyczący
przyjęcia zerowych stawek opłat z tytułu wzrostu wartości nieruchomości jest
sprzeczny z uregulowaniami art. 15 ust. 2 pkt.12 w związku z art. 36 ust. 4
ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. Nr 80, poz. 717; z 2004 r. Nr 6, poz.41, Nr 141, poz.
1492/.
Zgodnie z przywołanym wyżej art. 36 ust. 4
ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli w związku z
uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a
właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo
prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w
stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem
własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości
nieruchomości.
Powyższy
przepis wprowadza obowiązek określenia jednorazowej opłaty pobieranej w razie
zbycia nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą
planu.
Na
obligatoryjny charakter określenia procentowego opłaty świadczy chociażby użyte
w cytowanym wyżej przepisie kategoryczne sformułowanie " wójt, burmistrz albo
prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę?". Skoro zaś ustawodawca przesądza
o istnieniu prawnego obowiązku wniesienia opłaty w okolicznościach wymienionych
w przepisie art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym, to zakres swobody w orzekaniu o jej wysokości przez właściwy
organ doznaje ograniczenia nie tylko co do
przekroczenia określonej w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym górnej
wysokości 30 %, ale także wyklucza możliwość zastosowania stawki zerowej.
Ustalenie stawki zerowej nie tylko nie mieści się w granicach prawnych
wynikających z przepisu art. 36 ust.4 ustawy, lecz również prowadziłoby do
zniweczenia woli ustawodawcy wskazującego na rentę planistyczną jako jeden z
elementów systemu danin o charakterze publicznym, a także dochód budżetu gminy.
Powyższe stanowisko ma swoje
odzwierciedlenie w istniejącym orzecznictwie, np. wyroku II SA / Wr 1193/02 z dnia 6 września 2002 roku
(OSS 2003/1/15) czy wyroku IV SA 889/97 z dnia 28 kwietnia 1999 roku (LEX Nr
47308).
Mając powyższe na względzie,
stwierdzenie nieważności § 25 przedmiotowej uchwały jest zasadne.
Na niniejsze rozstrzygnięcie służy
gminie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w
Białymstoku, za pośrednictwem Wojewody Podlaskiego w terminie 30 dni od daty
jego doręczenia.
Otrzymuje:
Rada Miejska Białegostoku
Wojewoda Podlaski
/-/ Marek Strzaliński