BIAŁYSTOK -
STYCZEŃ - 2007
R A P O R T
o przestrzeganiu standardu opieki, wychowania w placówkach
opiekuńczo-wychowawczych oraz działalności ośrodków adopcyjno-opiekuńczych
w województwie
podlaskim w 2006 roku
Charakterystyka ogólna
Wg stanu na 31.12.2006r. w województwie
podlaskim funkcjonowały:
-        
3
placówki socjalizacyjne (w tym jedna niepubliczna),
-        
4
rodzinne domy dziecka,
-        
10 placówek wielofunkcyjnych łączących
różne zakresy działania, w tym 5
placówek socjalizacyjno-interwencyjnych (2 placówki
wielofunkcyjne powstały w wyniku przekształceń: Dom Dziecka Nr 1 w Białymstoku
i Dom Dziecka Nr 2 w Białymstoku) oraz
-        
8
placówek wsparcia dziennego.
Liczba miejsc w
poszczególnych placówkach wynosiła: w placówkach rodzinnych od 4 do 8, w
pozostałych placówkach - od 30 w powiecie suwalskim do 85 w Białymstoku.
Placówki opieki całodobowej dysponowały 614 miejscami, tj. o 41 mniej w
stosunku do roku ubiegłego. Przebywało w nich 613 dzieci. Placówki wsparcia
dziennego dysponowały 445 miejscami.
W 2006r. pracownicy Wydziału Polityki Społecznej
Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku w ramach sprawowanego nadzoru
pedagogicznego przeprowadzili 20 kontroli.
Tematyka przeprowadzonych kontroli dotyczyła:
a)                 
przestrzegania standardów opieki i wychowania oraz świadczonych usług,
b)                 
analizy i oceny nadzoru pedagogicznego sprawowanego przez
dyrektora placówki,
c)                 
kwalifikacji osób zatrudnionych w placówkach,
d)                 
oceny stopnia realizacji programu naprawczego dochodzenia
do standardów w placówce.
e)                 
realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych w wystąpieniach
pokontrolnych w 2005r.
Kontrole
przeprowadzono w oparciu o:
1.     
Ustawę z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.
U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.),
2.     
Ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela (Dz.
U. Nr 37 z 2005r. poz. 331),
3.     
rozporządzenie Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 01.09.2000r. w sprawie
placówek opiekuńczo-wychowawczych (Dz. U. Nr 80, poz.
900),
4.     
rozporządzenie Ministra
Polityki Społecznej z dnia 14 lutego 2005r. w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych (Dz. U. Nr 37, poz. 331),
5.       
Konwencję o Prawach Dziecka przyjętej przez Organizację
Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989r. (Dz. U. z
dnia 23 grudnia 1991r.),
6.       
rozporządzenie Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 29.08.2000r. w sprawie
szczegółowych zasad nadzoru nad przestrzeganiem standardu wychowania i opieki w
placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz nadzoru nad jakością działań ośrodków
adopcyjno-opiekuńczych (Dz. U. Nr 74, poz. 862),
7.       
rozporządzenie Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005r. w sprawie szczegółowych
zasad nadzoru nad przestrzeganiem standardu wychowania i opieki w placówkach
opiekuńczo-wychowawczych oraz nadzoru nad jakością działań ośrodków
adopcyjno-opiekuńczych (Dz. U. Nr 214, poz. 1812),
8.       
rozporządzenie Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 2 maja 2001r. w sprawie kryteriów i trybu
dokonywania oceny pracy pracowników pedagogicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych
i ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, trybu postępowania
odwoławczego oraz składu i sposobu powoływania zespołu oceniającego (Dz. U. Nr
50, poz. 523 z późn. zm.).
Raport sporządzono na
podstawie wyników kontroli oraz informacji o sytuacji dotyczącej standardów
opracowanej przez placówki.
 
Standardy opieki i wychowania
Placówki opiekuńczo-wychowawcze,
zobowiązane były do 31.12.2006 roku osiągnąć
obowiązujący standard opieki i wychowania. W tym celu opracowały i realizowały
programy naprawcze. Jednakże nie zdołały zrealizować wszystkich zadań
uwzględnionych w programach i w efekcie do końca grudnia 2006r. tylko 2
placówki osiągnęły obowiązujący standard, tj. Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Zambrowie
i Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Łomży.
W pozostałych placówkach sytuacja w tym zakresie przedstawia się
następująco:
 
Liczba osób w pokojach mieszkalnych
Każda z placówek posiada pomieszczenia do wypoczynku.
Są one wyposażone w stoły, krzesła, regały, znajdują się w nich również
telewizory, sprzęt grający. Zgodnie obowiązującymi normami jedno pomieszczenie
do wypoczynku powinno być przeznaczone dla 10 dzieci. Nie wszystkie placówki
mają wystarczającą liczbę ww. pomieszczeniach, biorąc pod uwagę liczbę
wychowanków. Standard w tym zakresie osiąga 9 placówek. Wymogów tych nie
spełniają - Dom Dziecka w Białowieży, Pogotowie Opiekuńcze w Białymstoku, Dom
Dziecka w Krasnem, Dom Dziecka w Pawłówce.
 
Miejsce do cichej nauki
Każda placówka powinna posiadać pomieszczenia, w
których dzieci mogą w ciszy i spokoju odrabiać lekcje, tzw. miejsca do cichej
nauki. Takich pomieszczeń nie posiada Dom Dziecka w Supraślu i Dom Dziecka w Pawłówce.
 
Kuchnia i jadalnia dla wszystkich dzieci
Wszystkie placówki posiadają w pełni wyposażoną
kuchnię i jadalnię przeznaczoną dla wszystkich dzieci.
 
Aneksy kuchenne
Liczba aneksów kuchennych, gdzie podopieczni
samodzielnie przyrządzają śniadania i kolacje a wychowawcy przeprowadzają
zajęcia kulinarne powinna wynosić 1 aneks na 10 dzieci. Jednak nie wszystkie
placówki posiadają wystarczającą liczbę aneksów.  Standard w tym zakresie standard
spełnia 8 placówek. Standardu nie osiągnęły - Wielofunkcyjna Placówka
Opiekuńczo-Wychowawcza "Dwójka" w Białymstoku, Dom Dziecka w Białowieży, Nasz
Dom: Dobry Pasterz w Białymstoku, Pogotowie Opiekuńcze w Białymstoku, Dom
Dziecka w Pawłówce. Istniejące aneksy kuchenne,
wyposażone są w meble oraz wszystkie niezbędne sprzęty gospodarstwa domowego.
 
Pomieszczenia do zajęć terapeutycznych i
sportowych
Pomieszczenia do zajęć terapeutycznych i sportowych
zapewnia większość placówek. Pomieszczeń tych brak jest jedynie w Domu Dziecka
w Białowieży i w Wielofunkcyjnej Placówce Opiekuńczo-Wychowawczej "Opoka" w Wasilkowie.
Standardów w zakresie zapewnienia dzieciom innych
pomieszczeń, nie spełniają następujące placówki:
-        
pokoi do spotkań
z osobami odwiedzającymi - Dom
Dziecka w Białowieży, Pogotowie Opiekuńcze w Białymstoku, Dom Dziecka w
Supraślu, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Suwałkach,
-        
pokoju gościnnego - Dom Dziecka w Białowieży, Dom Dziecka w Pawłówce, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Suwałkach,
-        
pokoju
pielęgniarki - Dom Dziecka w
Supraślu, Dom Dziecka w Krasnem, Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza
"Opoka" w Wasilkowie, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza
w Suwałkach),
-        
pokoju dla dzieci
chorych - 2 placówki (Wielofunkcyjna Placówka
Opiekuńczo-Wychowawcza "Opoka" w Wasilkowie, Placówka
Opiekuńczo-Wychowawcza w Suwałkach).
 
Liczba wychowanków w placówce
Obowiązujące normy w tym zakresie, to nie więcej niż 30 dzieci
przebywających jednocześnie w placówce. W województwie podlaskim na koniec roku
2006r. tylko 3 placówki (Dom Dziecka w Białowieży, Dom Dziecka w Krasnem,
Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Jedynka" w Białymstoku) nie
osiągnęły tego standardu. 
Pozostałe placówki dostosowały liczbę wychowanków do obowiązującego
standardu poprzez przekształcanie się w placówki wielofunkcyjne łączące funkcje
interwencyjne, socjalizacyjne i inne działania na rzecz pomocy dziecku i
rodzinie. W utworzonych placówkach wielofunkcyjnych powstały grupy:
socjalizacyjne, interwencyjne oraz wsparcia dziennego. W Zespole Placówek
Opiekuńczo-Wychowawczych w Zambrowie utworzono
ponadto grupę dla dzieci z zaburzeniami psychicznymi, a w Pogotowiu Opiekuńczym
w Białymstoku - grupa socjoterapeutyczna. Liczba osób
w każdej z tych grup nie przekracza 30 wychowanków.
W placówkach wielofunkcyjnych utworzono także mieszkania usamodzielnienia, jako formy organizacyjne placówki
przeznaczone dla starszych dzieci. Mieszkania te są organizowane po to, aby
wychowankowie nauczyli się, jak samodzielnie funkcjonować po opuszczeniu
placówki m.in. prowadzenia gospodarstwa domowego, racjonalnego gospodarowania
domowym budżetem, załatwiania spraw urzędowych, samodzielnego podejmowania
decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności. Umieszczani tam wychowankowie, przygotowywani
są do samodzielności życiowej w warunkach zbliżonych do naturalnego środowiska.
Na terenie województwa podlaskiego funkcjonuje 16
mieszkań usamodzielnienia, usytuowanych zarówno w strukturze placówek, jak i w
środowisku otwartym. Ogółem mieszkania te dysponują 67 miejscami. Na terenie
placówek znajduje się 8 mieszkań z 34 miejscami (Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Łomży - 4 dwuosobowe mieszkania,
Dom Dziecka w Supraślu - 1 siedmioosobowe mieszkanie, Wielofunkcyjna Placówka
Opiekuńczo-Wychowawcza "Jedynka" w Białymstoku - 1 sześcioosobowe mieszkanie,
Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dwójka" w Białymstoku - 1
mieszkanie 8 osobowe, Dom Dziecka w Zambrowie - 1
mieszkanie pięcioosobowe). Pozostałe 8 mieszkań, utworzone poza placówkami,
dysponują 33 miejscami: Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza
"Jedynka" w Białymstoku - 3 mieszkania o łącznej liczbie 17 miejsc,
Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w
Łomży - 1 mieszkanie dwuosobowe, Dom Dziecka Białowieży - 2 mieszkania dla
sześciu osób, Dom Dziecka w Zambrowie - 2 mieszkania
dla ośmiu wychowanków. Na koniec roku 2006w w mieszkaniach usamodzielnienia
przebywało łącznie 58 wychowanków w wieku 15-20 lat.
Wszystkie placówki rodzinne
posiadają liczbę miejsc zgodną z wymogami, a więc od 4 do 8.
 
Wyżywienie
Wyżywienie dostosowane jest do potrzeb rozwojowych
oraz wieku dzieci. Przy układaniu jadłospisów uwzględniane są zalecenia
sanepidu oraz w miarę możliwości życzenia dzieci. Przy śniadaniu dzieci
otrzymują suchy prowiant do szkoły. We wszystkich placówkach zapewniony jest
dostęp przez całą dobę do suchego prowiantu i napoi między posiłkami. W lodówkachi szafkach znajdują się podstawowe produkty
żywnościowe, z których dzieci korzystają wg potrzeb. Bardzo uroczyście
obchodzone są imieniny i urodziny wychowanków. Z tej okazji organizowane są
małe przyjęcia. W przypadku żywienia dzieci chorych przestrzegane są zalecenia
lekarza i diety.
 
Opieka zdrowotna
Wszyscy wychowankowie objęci
są opieką medyczną lekarzy rodzinnych oraz w razie potrzeby poradni
specjalistycznych. W placówkach przeprowadzane są systematycznie pogadanki na
temat min. higieny osobistej, szkodliwości palenia papierosów, narkotyków czy
alkoholu. W tym zakresie placówki współpracują z policją i poradniami do spraw
uzależnień.
 
Zajęcia wyrównawcze, kompensacyjne,
terapeutyczne i rewalidacyjne
Dzieci objęte są pomocą pedagogiczną, psychologiczną i
logopedyczną. Poddawane są różnym oddziaływaniom terapeutycznym, w zależności
od potrzeb. Opracowywane są różne programy terapeutyczne grupowe oraz
indywidualne, np.: programy ukierunkowane na
zaspokojenie potrzeb psychicznych dzieci oraz stymulowanie aktywności ruchowej
i poznawczej. Ponadto w placówkach realizowane są programy profilaktyczne,
edukacyjne, dydaktyczne, rozwijające i kształtujące nawyki higieniczne,
treningi zastępowania agresji.
 
Wyposażenie w odzież, obuwie oraz przedmioty
osobistego użytku i leki
Każde dziecko wyposażone jest w garderobę stosowną do wieku,
indywidualnych potrzeb oraz pory roku. Wychowankowie nie zawsze mają możliwość
wyboru garderoby podczas jej zakupu. Wszystkie dzieci posiadają wystarczającą
ilość bielizny. Na początku każdego roku szkolnego dzieci wyposażane są w
podręczniki oraz przybory szkolne. Podopieczni otrzymują również środki do
higieny osobistej typu: pasta do zębów, papier toaletowy, kosmetyki, szampony
oraz proszki do prania. Garderoba osobista prana jest przez starsze dzieci
samodzielnie w pralkach automatycznych, natomiast pościel i ręczniki prane są w
pralniach, mieszczących się w placówkach. Zaopatrzenie placówek w leki
pierwszej potrzeby jest wystarczające. Lekarstwa zalecone przez lekarza wydawane są przez wychowawców lub dyrektora.
Wychowankowie posiadają zabawki odpowiednie do ich
wieku rozwojowego.
 
Kwota pieniężna do własnego dysponowania
przez dzieci 
Wychowankowie od 5
roku życia, każdego miesiąca otrzymują drobną kwotę do własnego
dysponowania (tzw. kieszonkowe). Wysokość "kieszonkowego" ustalana była zgodnie
z obowiązującymi zasadami, tj. nie mniej niż 0,5% i nie więcej niż 5% kwoty
stanowiącej podstawę wysokości pomocy pieniężnej, określonej w ustawie o pomocy
społecznej. "Kieszonkowe" ustalane jest przez dyrektora placówki w porozumieniu
z samorządem placówki.
Do 1.10.2006r. najniższa
kwota kieszonkowego wynosił 8,11zł, zaś od 1.10.2006r.
- 8,23zł. Kieszonkowe wypłacane było regularnie i było zróżnicowane w
zależności od wieku dziecka i jego zachowania. Kieszonkowe wielokrotnie było
zwiększane w przypadku wyjazdów dzieci na wakacje lub wycieczki szkolne.
 
Dostęp do
nauki
Każde dziecko przebywające w placówce ma zapewniony dostęp
do nauki w szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnazjalnych.
Szkoły, do których uczęszczają wychowankowie znajdują się poza miejscem, gdzie
zlokalizowana jest placówka. Wyjątek w tym zakresie stanowi Dom Dziecka w Pawłówce, gdzie szkoła podstawowa znajduje się w budynku
placówki. Koszty dojazdów do szkół oraz koszty opłaty za pobyt w internatach i
bursach ponoszone są przez placówki.
Osobą odpowiedzialną za przygotowanie dziecka do szkoły
jest wychowawca bezpośrednio opiekujący się danym dzieckiem. Dzieci mają
zapewnioną pomoc w naucei uczestnictwo w zespołach
wyrównawczych niwelujących deficyty szkolne. Wychowankowie mają możliwość
korzystania z pomocy wychowawców i wolontariuszy.
 
Zajęcia pozalekcyjne, rekreacyjno-sportowe i kulturalne
Placówki organizują swoim
wychowankom czas wolny. Zapewniają im uczestnictwo w zajęciach
rekreacyjno-sportowych oraz kulturalnych. Dzieci biorą udział w różnego rodzaju
turniejach i zawodach sportowych, wychodzą na basen. Ponadto uczestniczą w
przedstawieniach teatralnych, seansach filmowych, audycjach muzycznych. W
ramach czynnego wypoczynku organizowane są biwaki i wycieczki rowerowe po
najbliższej okolicy. W okresie wakacji wychowankowie wyjeżdżają na kolonie,
zimą na zimowiska. Biorą też udział pielgrzymkach. Placówki dość dobrze
wyposażone w sprzęt sportowy i rekreacyjny (piłki, rowery, hulajnogi, rolki itp.).
W ramach organizacji czasu wolnego organizowane są
imprezy wewnętrzne: bal karnawałowy, Andrzejki, Mikołajki, uroczystości
imieninowe i urodzinowe.
W każdej placówce istnieje możliwość korzystania z komputera i internetu. W planach pracy opiekuńczo-wychowawczej
uwzględniane są święta i inne dni wynikające z tradycji i obyczajów.
Tylko w jednym przypadku, w
trakcie przeprowadzonego wywiadu, dzieci narzekały na brak atrakcyjnych form
spędzania czasu wolnego, podkreślając wielokrotnie, że
jest nudno.
 
Przestrzeganie praw dziecka
            Każdy wychowanek posiada swoje
miejsce, gdzie przechowuje osobiste rzeczy. Nikt nie ma prawa otwierać jak również
czytać korespondencji adresowanej do dziecka. W niektórych przypadkach szafki
na drobne rzeczy osobiste są zamykane. Wychowawcy wchodzą do pokoi i łazienek
uprzednio pukając. Na podstawie wywiadów stwierdzono, że każde dziecko jeśli chce uzyskać poradę w swoich prywatnych
sprawach, zawsze może zwrócić się do osoby dorosłej, którą jest najczęściej
ulubiony wychowawca. W każdym przypadku ma zagwarantowaną dyskrecję.
Z chwilą przybycia dziecka do placówki, jest ono
zapoznawane z jej regulaminem. W jednym przypadku regulamin nie określał kar i
nagród, którym ewentualnie podlegaliby wychowankowie. W pozostałych przypadkach
stosowane kary i nagrody są uzgodnione z ogółem mieszkańców placówki. W
sytuacjach, kiedy wychowanek czuł się dotknięty sposobem traktowania lub
wymierzoną karą, miał prawo zwrócić się z prośbą o pomoc do wychowawcy,
psychologa, pedagoga bądź dyrektora. W przypadku wymierzania kary, zostaje ona
omówiona z dzieckiem. Stosowane kary są zindywidualizowane. Nie są zbyt surowe,
a kryteria ich stosowania zrozumiałe.
Każde dziecko traktowane jest w sposób indywidualny i
zawsze jest wysłuchane we wszystkich sprawach jego dotyczących. Ponadto istotne
decyzje dotyczące losu dziecka są uzgadniane z jego rodzicami bądź opiekunami
prawnymi oraz jeśli wiek na to pozwala z samym dzieckiem.
Po
opuszczeniu placówki dzieci, które zwracają się o pomoc psychologiczno-pedagogiczną,
korzystają z niej przez okres 3 lat. Zdarza się, że byli wychowankowie
korzystają z tych porad przez dłuższy okres czasu.
Liczba
dzieci pozostających pod opieką jednego wychowawcy w placówce
opiekuńczo-wychowawczej musi być odpowiednia do potrzeb dzieci oraz rodzaju
prowadzonych zajęć.
W
placówce w czasie zajęć odbywających się na jej terenie pod opieką jednego
wychowawcy może przebywać do 10 dzieci. Jak wynika z przeprowadzonych kontroli
liczba wychowawców na dyżurach w ciągu dnia i podczas zajęć odbywających się na
terenie placówek w większości przypadków jest wystarczająca. Tylko
w Domu Dziecka w Supraślu pod opieką 1 wychowawcy pozostaje więcej niż 10
dzieci.
Wszystkie
placówki zapewniają stosowną opiekę podczas zajęć specjalistycznych, tj. pod
opieką jednego specjalisty przebywa nie więcej niż 6 dzieci.
W
placówkach, w których przebywa powyżej 14 dzieci opiekę w godzinach nocnych powinno
sprawować co najmniej dwóch pracowników, w tym jeden
wychowawca. Tylko dwie placówki nie zapewniają stosownej opieki nocnej - Dom
Dziecka w Białowieży i Dom Dziecka w Supraślu.
W
każdym przypadku umożliwia się dzieciom zaspokajanie potrzeb religijnych.
Utrzymywany jest kontakt z parafiami lokalnymi oraz z parafiami właściwymi ze
względu na miejsce zamieszkania rodziców naturalnych. Placówki nawiązują
kontakty z księżmi oraz klerykami, którzy odwiedzają dzieci, biorąc czynny
udział w procesie wychowawczym. Po rozpoznaniu sytuacji wszystkim wychowankom,
uzupełniono brakujące sakramenty. Przy
tych okazjach organizowane są uroczyste obiady z udziałem osób najbliższych
dziecku. W placówkach uroczyście obchodzone są kolacje Bożonarodzeniowe i
śniadania Wielkanocne. Dzieci
przebywające w placówkach są wyznania rzymsko-katolickiego
oraz prawosławnego. Mają możliwość uczestniczenia w nabożeństwach niedzielnych
oraz świątecznych obu obrządków. Uczestnictwo w liturgii odbywa się całkowicie
na zasadzie dowolności.
Placówki umożliwiają
dzieciom regularne, osobiste i bezpośrednie kontakty z rodzicami oraz innymi
osobami bliskimi. Formalnie Sąd wydaje zgodę na wyjazdy wychowanków. W
przypadku uzyskania takowej zgody oraz w przypadku kiedy
nie ma zastrzeżeń ze strony placówki, każde dziecko ma możliwość odwiedzania
swoich rodziców. Wychowankowie mają prawo
do kontaktów z rodziną, przyjaciółmi i kolegami, zgodnie z ich potrzebami. Nie
we wszystkich placówkach dzieci ze swoimi znajomymi mogą spotykać się na
terenie domu, wówczas ma to miejsce poza placówką. Wychowankowie wyjeżdżają do
domów rodzinnych, odwiedzają przyjaciół i kolegów. Utrzymują kontakty
telefoniczne i korespondencyjne.
Dużo
miejsca poświęca się w placówkach pracy z rodzinami naturalnymi dzieci. Do
procesu wychowawczego włączana jest dalsza rodzina dzieci oraz osoby
zaprzyjaźnione. Jest to proces długotrwały przebiegający na rożnych
płaszczyznach. Placówki angażują rodziców do aktywnego udziału w różnych
uroczystościach np. wzięcia udziału w rozpoczęciu nauki
(msza św. i apel szkolny). Stałym punktem współpracy placówek z rodzinami jest
organizacja wspólnej kolacji wigilijnej. Oprócz organizacji wspólnych
uroczystości placówki starają się angażować rodziców w osiągnięcia dydaktyczne,
sportowe, artystyczne swoich dzieci. Ponadto rodzice zapraszani są na przyjęcia
z okazji imienin, czy przyjęcia sakramentów świętych. Wielokrotnie rodzice są
włączani w organizację przyjęć. Obchodzony jest również Dzień Matki oraz
wspólne obchody Dnia Dziecka. W proces pedagogizacji środowiska rodzinnego
zaangażowanych jest szereg instytucji. Jednakże zbyt mało kontaktów utrzymuje
się z Gminnymi Ośrodkami Pomocy Społecznej oraz z parafiami Kościołów i
związków wyznaniowych właściwych ze względu na miejsce zamieszkania rodziców naturalnych.
W wyniku podjętych działań wielu wychowanków wróciło do rodzin naturalnych lub
znaleziono rodziny zastępcze.
 
Dokumentacja
Dokonując oceny przestrzegania standardu w zakresie
opieki i wychowania przeanalizowano obowiązującą dokumentację tj. wywiady
środowiskowe, diagnozy psychologiczno-pedagogiczne, karty pobytu dzieci, ich
akta osobowe oraz protokoły stałego Zespołu do spraw okresowej sytuacji
dziecka. Dokumentacja ta niezbędna jest do opracowania i modyfikowania
indywidualnych planów pracy z dzieckiem uwzględniających indywidualne potrzeby
wychowanka.
Wszystkie placówki prowadzą właściwie wymaganą
dokumentację dotyczącą wychowanków.
            Stwierdzono,
że karty pobytu dzieci uzupełniane są na bieżąco.
Wywiady środowiskowe
przeprowadzane są raz na pół roku. W sytuacji, gdy rodzice wychowanka zmieniają
miejsce zamieszkania bądź, gdy ulega zmianie ich sytuacja życiowa, wywiady
przeprowadzane są częściej. W przypadku braku aktualizacji wywiadów w aktach
zamieszczono stosowne notatki lub pisma potwierdzające działania podejmowane w
celu ich uaktualnienia.
Należy stwierdzić, że poprawiła
się jakość sporządzanych wywiadów w stosunku do lat poprzednich. Pracownicy
socjalni opracowali własne druki wywiadów, które są dostosowane do potrzeb
placówki. Zawarta w nich charakterystyka środowiska rodzinnego, relacji
panujących między poszczególnymi członkami rodziny w pełni pozwala wykorzystać
zebrane informacje do opracowania indywidualnych planów pracy z dzieckiem.
Karty pracy z rodziną wprowadzane w niektórych placówkach należą do
innowacyjnych rozwiązań w kierunku pedagogizacji środowiska rodzinnego. Dzięki
temu w proces pracy z rodziną włączani są wszyscy pracownicy zajmujący się
dzieckiem przebywającym w placówce. W chwili obecnej w każdej z placówek
zatrudniony jest pracownik socjalny.
Podstawą do sporządzenia planu
pracy są diagnozy psychologiczno-pedagogiczne. Stwierdzono, że diagnozy (i ich
aktualizacja) opatrzone są wskazówkami i zaleceniami do pracy z dzieckiem i
wielu przypadkach - z jego rodziną. Charakteryzują one dokładnie dziecko w
poszczególnych sferach rozwoju, jego deficyty oraz szczególne potrzeby.
Analizując indywidualne plany
pracy z dzieckiem stwierdzono, że są one opracowane poprawnie, na podstawie
przeanalizowanej aktualnej dokumentacji. Wychowawcy opracowujący plany starali
się wypracować model najbardziej charakteryzującą
dziecko. W planach uwzględniono wskazówki specjalistów do pracy z dzieckiem i
jego rodziną, a w 90% ujmowane są wszystkie sfery rozwoju psychofizycznego
dziecka. Niektóre aspekty traktowane są jednak powierzchownie. Zbyt mało
miejsca poświecono rozwijaniu zainteresowań, wzbogacaniu wiedzy o otaczającym
świecie oraz kształtowaniu nawyków prozdrowotnych.
Pomijano aspekt uczenia organizacji czasu wolnego, czy pracy nad poprawą relacji
dziecko - rodzice. Należy stwierdzić, że wszystkie plany pracy z dzieckiem są
poddawane właściwej, bieżącej modyfikacji. W większości planów bardzo obszernie
odnotowywane są efekty podejmowanych działań. Przy adnotacjach uwzględniane są
daty. Na tej podstawie można określić, jakie zmiany zachodzą w rozwoju dziecka
podczas pobytu w placówce oraz jak przebiega proces opiekuńczo-wychowawczy.
Analiza indywidualnych
planów pracy wskazuje, że są one sporządzone zgodnie z potrzebami wychowanków i
na bieżąco modyfikowane.
Na podstawie przeprowadzonej analizy dokumentacji
należy podkreślić, że jakość dokumentowania pracy opiekuńczo-wychowawczej
jest na wysokim poziomie. Wychowawcy zaakceptowali sytuację, że każde dziecko
posiada inne potrzeby, pragnienia oraz obdarowane jest wyjątkowymi
zdolnościami.
 
Kadra biorąca udział w procesie
opiekuńczo-wychowawczym
Aby proces opiekuńczo-wychowawczy przebiegał
prawidłowo w placówkach zatrudniana powinna być kadra zgodnie z wymaganymi
kwalifikacjami. Obecnie większość placówek zatrudnia kadrę zgodne z wymaganiami
określonymi w rozporządzeniu. Na podstawie przeprowadzonych kontroli
stwierdzono, że w dwóch placówkach łącznie pięciu wychowawców nie posiadało
stosownych kwalifikacji do zajmowanego stanowiska (Nasz Dom: Dobry Pasterz w
Białymstoku i Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Opoka" w Wasilkowie). Ponadto dwóch dyrektorów placówek nie
posiadało ukończonej specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zaś
jeden powinien mieć uzupełnione studia wyższe studiami podyplomowymi.
 
Ośrodki
Adopcyjno-Opiekuńcze
Na terenie województwa podlaskiego, w miastach
będących powiatami działają 4 ośrodki adopcyjno-opiekuńcze:
w Białymstoku, Suwałkach oraz 2 w Łomży, w tym 1 niepubliczny.
Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze
pełnią funkcję diagnostyczno-konsultacyjną, której celem jest pozyskiwanie,
szkolenie i kwalifikowanie osób zgłaszających gotowość przysposobienia dziecka,
pełnienia funkcji rodziny zastępczej oraz placówki rodzinnej. Zadaniem ich jest
także szkolenie i wspieranie psychologiczno-pedagogiczne osób prowadzących
rodziny zastępcze i placówki rodzinne oraz rodziców naturalnych dzieci objętych
tymi formami opieki. Białostocki Ośrodek prowadzi ponadto Wojewódzki Bank
Danych o dzieciach zakwalifikowanych do przysposobienia i rodzinach
zgłaszających gotowość do przysposobienia dziecka.
Ośrodki Adopcyjno-Opiekuńcze
w Białymstoku i Suwałkach współpracują z placówkami rodzinnymi w zakresie
okresowej oceny sytuacji wychowanków oraz udzielają pomocy w opracowywaniu
indywidualnych planów pracy z dzieckiem.
Ośrodki, aby prawidłowo wypełniać swoje zadania,
powinny dysponować co najmniej dwoma pomieszczeniami,
osobno do terapii rodzinnej oraz do spotkań z osobami zgłaszającymi gotowość
przysposobienia dziecka, gwarantujące osobom korzystającym z usług ośrodka
dyskrecję w prowadzonych sprawach. Ośrodki dysponują różnymi warunkami
lokalowymi. Braki w tym zakresie wykazują ośrodki w Suwałkach i Łomży, bowiem
rolę pomieszczenia do spotkań z osobami zgłaszającymi gotowość przysposobienia
dziecka spełnia gabinet dyrektora lub pokoje pedagoga i psychologa. Istniejące
pomieszczenia wyposażone są w niezbędne meble i urządzenia pomocne do
prowadzenia badań jak również szkoleń rodziców adopcyjnych i zastępczych.
Kadra zatrudniona w
ośrodkach w większości spełnia kwalifikacje określone w przepisach. W jednym
przypadku (OAO w Łomży) pedagog nie posiadał odpowiedniego wykształcenia.
Ośrodki inicjują i wspomagają zastępcze formy opieki i
wychowania rodzinnego, którymi są: rodziny zastępcze, rodzinne domy dziecka,
rodziny przysposabiające (adopcyjne). Pozyskują kandydatów zgłaszających
gotowość do pełnienia funkcji rodziny zastępczej i adopcyjnej oraz prowadzą
działalność w zakresie promowania form rodzinnej opieki zastępczej poprzez media
(prasa, telewizja lokalna, radio), rozpowszechnianie ulotek, plakatów,
konferencje, festyny, imprezy okolicznościowe.
Ośrodki prowadzą szkolenia dla kandydatów na rodziny
zastępcze i adopcyjne. W województwie podlaskim kandydaci szkoleni są
następującymi programami: "Rodzina", (OAO w Białymstoku), "PRIDE - Rodzinna
opieka zastępcza/adopcja" (OAO w Suwałkach i Łomży) i "Dziecko czeka..."
(Katolicki OAO w Łomży). Wszystkie programy posiadają wymaganą decyzję
ministerstwa zatwierdzającą te programy.
Po zrealizowaniu programu uczestnicy otrzymują
zaświadczenie o ukończeniu szkolenia. Wydawane zaświadczenia powinny być zgodne
z załącznikiem rozporządzenia MPS z dnia 30.09.2005r.
w sprawie ośrodków adopcyjno-opiekuńczych. OAO w Suwałkach i w Łomży nie
wydawał zaświadczeń zgodnie z określonym wzorem. Wszystkie Ośrodki prowadzą
rejestry wydawanych zaświadczeń kandydatom.
Ośrodki
adopcyjno-opiekuńcze zobowiązane są do gromadzenia informacji o dzieciach,
które mogą być przysposobione lub umieszczone w rodzinie zastępczej.
W banku
umieszczone są karty zgłoszeń dzieci, które zawierają informacje o
dzieciach zgłoszonych do adopcji lub dla których
poszukuje się opieki zastępczej. Stanowią one podstawowy dokument oceny rozwoju
dziecka. Ośrodki kwalifikują dzieci do przysposobienia, jeżeli została
uregulowana ich sytuacja prawna. Karty dzieci zgłaszanych do adopcji nie
powinny być wypełniane przed uregulowaniem ich sytuacji prawnej. Jak wynika z
przeprowadzonych kontroli, w jednym przypadku (OAO w Łomży) karty były wypełniane
przed uregulowaniem sytuacji prawnej dziecka.
Ośrodki, powinny
również sporządzać dla dziecka diagnozę psychologiczną i pedagogiczną oraz
gromadzić informacje o stanie zdrowia dziecka. Powyższą diagnozę muszą
sporządzać również dla dzieci umieszczanych w rodzinach zastępczych. Jak wynika
z przeprowadzonych kontroli dla dzieci, które zostały zgłoszone do Ośrodków w
Białymstoku i Suwałkach zakwalifikowanych do adopcji, zostały sporządzone
diagnozy psychologiczno-pedagogiczne. Na bieżąco sporządzane były również diagnozy dzieci
umieszczonych w rodzinach zastępczych. Jedynie Ośrodek w Łomży nie sporządził
dla wszystkich dzieci stosownych diagnoz w przypadku zakwalifikowania ich do
przysposobienia. Nie zdiagnozował też większości dzieci
umieszczonych w rodzinach zastępczych (sporządzono im tylko opinie).
Ośrodek po zgłoszeniu danych dziecka do
przysposobienia, w zależności od możliwości utworzenia dla niego rodziny
zastępczej lub adopcyjnej, w terminie l miesiąca zobowiązany jest do
niezwłocznego przekazywania bankowi danych informacji o dzieciach
zakwalifikowanych do przysposobienia.
Ośrodki
funkcjonujące na terenie województwa podlaskiego prowadzą banki danych o
dzieciach zgłoszonych do ośrodka. Informacje o wszystkich dzieciach, dla
których poszukiwane jest zastępcze środowisko rodzinne przekazywane są do
Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego w Białymstoku, który jest Bankiem Danych
Województwa Podlaskiego. OAO w Białymstoku terminowo przekazuje dane o
dzieciach oczekujących na przysposobienie do wojewódzkich banków danych
prowadzonych przez ośrodki w innych województwach i do centralnego banku
danych.
Ośrodki prowadzą
również bank danych o osobach zgłaszających gotowość przysposobienia dziecka, w
którym umieszczane są dane dotyczące kandydatów zakwalifikowanych do pełnienia
funkcji rodziny zastępczej oraz o osobach zgłaszających gotowość
przysposobienia dziecka. Dane dotyczące kandydatów zakwalifikowanych do
pełnienia funkcji rodziny zastępczej oraz o osobach zgłaszających gotowość
przysposobienia dziecka umieszczane są w banku danych za ich uprzednią zgodą.
Ośrodki udzielają pomocy rodzinom zastępczym,
adopcyjnym oraz naturalnym dzieci przebywających w rodzinach zastępczych lub
palcówkach opiekuńczo-wychowawczych. Pomoc świadczona jest głównie w formie
poradnictwa.
Realizując swoje zadania Ośrodki nawiązują i współpracują z
instytucjami działającymi na rzecz dziecka i rodziny, a w szczególności z:
placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, ośrodkami pomocy społecznej, policją
sądami, poradniami zdrowia, szpitalami, szkołami i parafiami.
 
Nadzór pedagogiczny sprawowany
przez dyrektorów placówek
W kontrolowanych
placówkach w 2006r. nie stwierdzono uchybień w realizacji zadań nadzoru
pedagogicznego. We wszystkich skontrolowanych placówkach dyrektorzy opracowali Plany nadzoru pedagogicznego na 2006r. W
planach przewidziano m.in.:
-        
kontrolę opracowywania i
realizacji indywidualnych planów pracy z dzieckiem,
-        
realizację rozwoju zawodowego
pracowników ubiegających się o stopnie awansu zawodowego,
-        
realizację planów i założeń
opracowanych w dziennikach zajęć oraz dziennikach dodatkowych,
-        
hospitacje zajęć wieczornych,
porannych, czasu wolnego, hospitacje zajęć dodatkowych.
Ponadto
przewidziano bieżące przeglądy dokumentacji typu:
-        
dzienniki zajęć,
-        
karty pracy z rodziną,
-        
indywidualne plany pracy z
dzieckiem,
-        
dokumentacja dotycząca awansów
zawodowych pracowników pedagogicznych,
-        
realizacja założeń zawartych w
planie pracy placówki.
Na podstawie
kilkuletniej obserwacji nadzoru pedagogicznego sprawowanego przez dyrektorów
placówek nad kadrą pedagogiczną należy stwierdzić, że jakość sprawowanego
nadzoru na przestrzeni ostatnich lat uległa radykalnej poprawie. Dyrektorzy
placówek wzięli pod uwagę wskazówki przekazywane na naradach, a także
wymieniali swoje doświadczenia z innymi placówkami, które były kontrolowane w
latach poprzednich.
Jakość dokumentowania sprawowanego nadzoru
pedagogicznego jest na dobrym poziomie. Głównym elementem nadzoru były
hospitacje zajęć opiekuńczo-wychowawczych w toku,
których dyrektor ocenia poprawność merytoryczną prowadzonych zajęć
wychowawczych i opiekuńczych. Hospitacje przebiegały zgodnie z uprzednio
opracowanym harmonogramem. Sporządzano notatki z kontroli dokumentacji oraz
notatki z obserwowanych zajęć opiekuńczo-wychowawczych.
Wzrosła częstotliwość dokonywania ocen pracy kadry pedagogicznej oraz ocen
dorobku zawodowego.
Wystąpiły jednak pojedyncze przypadki, gdzie
przeprowadzane hospitacje nie zawsze były stosownie dokumentowane. Notatki pohospitacyjne ograniczały się do zapisu: "zajęcia
przeprowadzono zgodnie z konspektem". Brak było zapisu o poprawności przebiegu
zajęć, mocnych stronach lub ewentualnych zaleceniach. W niektórych przypadkach
nie dokumentowano przeprowadzonych kontroli dokumentacji. Tego rodzaju braki
wpływają negatywnie na gromadzenie informacji o pracy pracowników
pedagogicznych, a to w konsekwencji utrudnia ocenę ich pracy.
Na podstawie kart ocen pracy stwierdzono, że w
uzasadnieniach oceny pracy nie zawsze brano pod uwagę wszystkie aspekty
określone w rozporządzeniu w sprawie kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy
pracowników pedagogicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych
i ośrodków adopcyjno-opiekuńczych.
Dyrektorzy zachęcają
pracowników do wprowadzania ciekawych i nowych form pracy. W wielu placówkach
realizowane są programy autorskie. Kadra pedagogiczna stara się podwyższać
swoje kwalifikacje uczestnicząc w różnych formach dokształcania.
Na podstawie analizy
protokołów z posiedzeń stałego Zespołu do spraw okresowej oceny sytuacji
dziecka stwierdzono, że kwestie dotyczące wychowanków przebywających w
placówkach oraz ich rodzin analizowane są bardzo skrupulatnie. Analizie
poddawane są również metody i formy pracy z dzieckiem i jego rodziną. Ponadto
placówki motywują na piśmie zasadność pobytu dziecka w placówce.
Kadra pedagogiczna doskonali się zawodowo na
spotkaniach zespołów samokształceniowych oraz spotyka się w celu wymiany
refleksji i spostrzeżeń na temat wychowanków. Pracownicy biorący udział w
procesie opiekuńczo-wychowawczym wychowanków są
zapoznawani z bieżącymi informacjami dotyczącymi zagadnień wychowawczych,
warsztatu pracy oraz przepisami prawa. Lektura, prasa, aktualne przepisy prawa
dostępne są dla każdego pracownika. Należy podkreślić, że dyrektorzy placówek
wspierają pracowników w wykonywaniu przez nich obowiązków związanych z opieką i
wychowaniem. Często służą pomocą, w szczególności w sprawach opieki,
wychowania, dydaktyki oraz innych wynikających z bieżącej pracy.
Wychowawcy zachęcani są również do wspólnych wyjazdów
z pracownikiem socjalnym i odwiedzania domów rodzinnych wychowanków. W wyniku
powyższych ustaleń w wielu placówkach opracowano tzw. karty pracy z rodziną,
które zawierają wspólne działania całego zespołu w celu pedagogizacji środowiska
rodzinnego wychowanków. Opracowuje się, a następnie wdraża programy
przygotowujące podopiecznych do samodzielności w życiu.
Uogólniając, należy stwierdzić, że pracownicy placówek
podejmują próby poszukiwania najskuteczniejszych metod wychowawczych często w
oparciu o najnowszą literaturę z zakresu opieki i wychowania.
 
Wnioski
W celu osiągnięcia
obowiązującego standardu należy:
1     
dostosować liczbę wychowanków w pokojach mieszkalnych do
obowiązującego standardu - w pokoju nie może być więcej niż 5 dzieci,
2     
uzupełnić braki w wyposażeniu pokoi mieszkalnych,
3     
zapewnić odpowiednią liczbę pomieszczeń do wypoczynku i
aneksów kuchennych w stosunku do liczby dzieci w palcówce - 1 pomieszczenie na
10 dzieci,
4     
zapewnić wymagane pomieszczenia:
-      
do cichej nauki,
-      
pomieszczenia do zajęć terapeutycznych i sportowych,
-      
pokój do spotkań z osobami odwiedzającymi,
-      
pokój gościnny,
-      
pokój pielęgniarki,
-      
pokój dla dzieci chorych,
5     
dostosować liczbę dzieci w placówce do obowiązującego standardu
- nie więcej niż 30 dzieci przebywających jednocześnie w placówce,
6     
zapewnić w czasie zajęć odbywających się na terenie placówki
odpowiednią opiekę - pod opieką jednego wychowawcy może przebywać do 10 dzieci,
7     
zapewnić w porze nocnej stosowną opiekę - w placówce, w której
przebywa powyżej 14 dzieci opiekę w godzinach nocnych powinno sprawować co
najmniej dwóch pracowników, w tym jeden wychowawca,
8     
zatrudniać kadrę zgodnie z określonymi wymaganiami,
9     
zapewnić odpowiednią liczbę pomieszczeń w Ośrodkach
Adopcyjno-Opiekuńczych,
10  sporządzać diagnozy psychologiczno-pedagogiczne
dzieciom zakwalifikowanym do adopcji oraz dzieci umieszczonych w rodzinach
zastępczych.
 
Opracowano
w Wydziale Polityki Społecznej
Podlaskiego
Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku
Z up. WOJEWODY PODLASKIEGO
Andrzej Kozłowski
Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej
Białystok, 31 styczeń 2007r.
Załącznik Nr 1
Wykaz placówek opiekuńczo-wychowawczych skontrolowanych w 2006r.
1         
Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy
w Białymstoku
2         
Dom Dziecka Nr 2 w Białymstoku
3         
Rodzinny Dom Dziecka Nr 2 w Białymstoku
4         
Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy
w Łomży
5         
Dom Dziecka w Pawłówce
6         
Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy w Suwałkach
7         
Rodzinny Dom Dziecka w Augustowie
8         
Do m Dziecka w Supraślu
9         
"Nasz Dom: Dobry Pasterz" w Białymstoku
10     
Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Opoka"
w Wasilkowie
11     
Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Łomży
12     
Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Suwałkach
13     
Dom Dziecka w Białowieży
14     
Pogotowie Opiekuńcze w Białymstoku
15     
Dom Dziecka Nr 1 w Białymstoku
16      Dom Dziecka w Zambrowie
17      Dom Dziecka w Krasnem
18      Świetlica Świętej Urszuli Ledóchowskiej
w Augustowie
19     
Środowiskowy Dom Rodzinny "Nasz Dom" w Białymstoku